الهام

من ازقصه زندگی ام نمی ترسم 

من از بی تو بودن به یاد تو زیستن وتنها از خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم. 

ای الهام زندگیم 

اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست 

اکنون که پاهایم توان راه رفتن ندارد 

برگرد 

بازهم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را 

باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا 

باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده. 

بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم 

بدان که قلب من هم شکسته 

بدان که روحم از همه دردها خسته شده. 

این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد. 

پس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام