غم حال دردمندان

من و تیک تاک ساعت، تو و خانه ای خیالی

من و خطِ ممتدی وصل به بغض زبر قالی

من و بال های خسته، من و چشم های خالی

"بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی

به کجا روم ز دستت که نمی دهی مجالی؟"

به کجای این خیابان پی رد کفش هایی

که نمی روند تا تو، که نمی رسم به جایی

که به شک ... به شک می افتم، که اگر... اگر نیایی

"نه ره گریز دارم نه طریق آشنایی

چه غم اوفتاده ای را که تواند احتیالی؟"

شب و قرص های خسته به امید مُرده بودن

و عبور خواب هایت وسط دوراهی من

SMSبه هیچ مَرد و تلفن به - 0 - تا زن

"به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن

که شبی نخفته باشی به درازنای سالی"

اگر این جنون بی فایده در سرت نباشد

اگر عشق نیمه ی نا-قص دیگرت نباشد

اگر اسم کهنه ام در ته خاطرت نباشد

"غم حال دردمندان نه عجب گرت نباشد

که چنین نرفته باشد همه عمر بر تو حالی!"

به تو می رسم زمانی ته قصه ای مردد

که به مرگ من رسیدند خطوط باز ممتد

و هنوز روح مردی سر کوچه هاست... شاید...

"همه عمر در فراغت بگذشت و سهل باشد

اگر احتمال باشد به قیامت اتصالی"